Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού: «Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής» (Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 1)

Η ορθόδοξος θεολογία αναγνωρίζει και έχει ως μοναδικό θεραπευτικό μέσο τον λόγο, για την επανάκληση της ανθρώπινης φύσεως «εις το αρχαίον κάλλος», είτε αυτός είναι προφορικός, είτε γραπτός, είτε ενδιάθετος, αρκεί αυτός ο λόγος να είναι έκφραση και διατύπωση, δημιούργημα εκείνου του νου που ενώνεται και κοινωνεί εμπειρικά με τον ενυπόστατο Λόγο του Θεού.

Ο μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός (1921-2009) έζησε τα 72 από τα 88 χρόνια του επιγείου βίου του ως μοναχός, διετέλεσε δε και για ένα διάστημα 12 χρόνων υποτακτικός του οσίου Γέροντος Ιωσήφ Ησυχαστού (1897-1959). Η Διεύθυνση Εκδόσεων της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου αξιοποιώντας αυτήν την μακρά μοναχική ασκητική πείρα του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ εκδίδει στην σειρά «Ψυχωφελή Βατοπαιδινά» γραπτούς λόγους του Γέροντος σε όσους επιθυμούν «ρήματα ζωής αιωνίου» ικανά να θεραπεύσουν και να αναγεννήσουν την «κοπιώσαν και πεφορτισμένην καρδίαν» του συγχρόνου ανθρώπου.

Ο άνθρωπος σε όποιο βάθος αμαρτωλότητος και αν καταπέσει, δεν χάνει την θεοειδία του και δεν ανακαλείται από τον υψηλό προορισμό του, που είναι αυτός της θεώσεως και επιτυγχάνεται με την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. Κατά την ρήση του Γέροντος «όποιος δεν αποκτήσει μόνιμα και αισθητά την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, την επουράνια αυτή δωρεά, και δεν γευθεί από αυτήν εδώ την ζωή, εκ μέρους τις θείες επαγγελίες, διακυβεύει την σωτηρία του».

Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 1

«Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής»

Περιγράφεται ο βίος ενός γνησίου εκφραστού της ησυχαστικής παραδόσεως και της Παλαμικής θεολογίας, ενός από τους αναμορφωτές του συγχρόνου αγιορειτικού μοναχισμού. Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (1897-1959) διήλθε όλα τα στάδια της πνευματικής τελειώσεως, της καθάρσεως από τα πάθη, του φωτισμού του νοός και της θεώσεως που αντιστοιχεί στον αγιασμό της ανθρωπίνης υποστάσεως. Εμπεριέχονται αυτούσιες διδασκαλίες και νουθεσίες του οσίου Γέροντος, οι οποίες και σχολιάζονται από τον συγγραφέα και ομώνυμο μαθητή του.