Γέρων Ιωσήφ… Μνήμη Θανάτου

Της Χάριτος κατάσταση

η δωρεά στο δάκρυ

το νου σου, έχε εις το θεό,

και πειρασμούς στην άκρη.

Ο θείος φόβος, μόνιμα

θρονιάζει στην καρδία

και τον κρατάει ο αθλητής

σαν φύγει η ακηδία.

 

Το κλάμα είναι γέννημα

του πένθους της καρδίας

που γέννησε η χάρις του

ως δωρεά αυτού, θεία…

Σαν σε αξιώσει η Χάρις του

για φόβο , εις τα Θεία,

θα είσαι σε επιφυλακή

για την δική του, παρουσία.

Έρχεται ο Θεός, κριτής

και φόβος σε κυριεύει

η αναπνοή σου, χάνεται

και ο τρόμος παραμένει.

Ο ύπνος είναι σπάνιος

πάει μακριά, η ειρήνη.

Και όταν αυτό καλά κρατεί,

των χαρισμάτων, να η αρχή.

Κατάνυξης το χάρισμα,

τον νουν σου, ερεθίζει

το πένθος έρχεται ευθύς

το κλάμα , πλημμυρίζει

Το αιτήθηκε ο άνθρωπος,

που λύπησε τον πλάστη

σαν αποστάτησε, ο θρασύς

και έκπτωτος , έγινε ευθύς.

Γυρίζει τότε ο ευτελής

βλέπει την προδοσία,

οδύρεται, θρηνεί ο καθείς

για την μεγάλη, αποστασία.

Αρχή του πένθους, είναι αυτή

τη Θεία Χάρη, προσκαλεί,

ο αγωνιστής παρακαλεί

σαν επιμένει , προκαλεί,

χάρισμα πένθους, δίδει αυτή

κατάσταση, λυπητερή

που θα χαρίσει πενθική,

εις την υπόλοιπη, ζωή….

Αν θα πληγώσεις, να χαθεί

το πένθος , θα σε απειλεί

ότι θα φύγει , θα σβηστεί

εκτός αν θα διορθωθεί,

με κόπο , πάλι ο αθλητής…

Με τη συνείδηση αγνή

φέρνει το πένθος, δάκρυ

και άχρι καιρού, θα το κρατάς

μέχρι να διώξει η καρδιά

τα πάθη, εις την άκρη..

Η αίσθηση η εν Θεώ

πένθος φέρνει , αγάπης

και την αγάπη του Θεού

που δε θα ξαναχάσεις….

Μνήμη θανάτου, αν κρατείς

καλός παράγων , τι θαρρείς,

ενίσχυση θα έρθει ευθύς

και εάν ξέρεις να το χειριστής

πένθος θα έρθει , θα το δεις

και έτσι θα βοηθηθείς….

Αυτή, δεν έχει υπεκφυγές,

του μισοκάλου το απεχθές

σχέδιο , δε περνάει, σαφές.

Ο φόβος, πένθος έφερε

και αυτό με τη σειρά του

μας οδηγεί στην κάθαρση

και μάλλον , πιο σιμά Του…

Έτσι θα έχεις φωτισμό

ποθεί η ψυχή τον αγιασμό,

και μέσω μετανοίας,

με τη προαίρεση αγνή

προγραμματίζεται αυτή

η πρακτική, εφαρμογή

και τότε θα ολοκληρωθεί

αφού η Χάρις, θα είναι εκεί…

Τρόπος άλλος εκδήλωσης

φόβου θείου, η κρίσης

και την οργή του πλάστη μας

εάν θα ψηλαφήσεις.

Μέσον αυτό, άχρι καιρού,

αν το καλλιεργήσεις

θα προκαλείς τις αφορμές

ψυχή να καθαρίσεις

και εν συνεχεία φωτισμό

και αγιασμό , θα ζήσεις.

Η μνήμη για το θάνατο

το πλάσμα , συγκλονίζει

και εις το φόβο του θεού

ευθύς εκεί, γυρίζει………

Όταν προβάλλει η ηδονή

η πλάνη και απάτη

σκέψου το θάνατον ευθύς

να φύγει η αυταπάτη

να μη λυγίσει η θέληση

και χάσεις την αγάπη…

Μετά την πτώση, ο άνθρωπος

βρίσκεται σε διαμάχη.

και να είσαι εις την άμυνα

να μη χάσεις τη μάχη…

Της πρακτικής η διανοητική

μάχη , θα προηγείται.

Αν είσαι εσύ προσεκτικός

ποτέ σου , πλέον πρακτικώς

δε πολεμάς ολοταχώς….

Συμπράττει η Χάρις μεθ’ ημών

και «συνεργεί εις αγαθόν».

Η Χάρις τότε βλέπουσα

αντίδραση και τρόπο

διώχνει μακριά τον πειρασμό

και εξορίζει το κακό.

Τα πάθη διώχνει μακριά

τις αρετές, φέρνει κοντά

και με χαρίσματα πολλά,

θα σε προικίσει και χαρά…..

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής