Εθνικό λάβαρο με παράσταση δικέφαλου αετού, β’ μισό του 18ου αι.

Τετράγωνο λάβαρο (80 Χ 80 εκ.), στο κέντρο του οποίου εικονίζεται μαύρος δικέφαλος αετός με διάπλατα ανοιγμένες φτερούγες και με αυτοκρατορικό στέμμα ανάμεσα στα δύο κεφάλια . Τα πόδια του έχουν μετατραπεί σε δύο χέρια, που κρατούν από ένα σπαθί, ενώ η ουρά του έχει το σχήμα ανθεμίου. Η παράσταση περιβάλλεται από πλατύ πλαίσιο, διακοσμημένο με ανθισμένο βλαστό, που έχει κεντηθεί με χρυσόνημα, ενώ στις τέσσερεις γωνίες του φέρει από ένα θύσανο. Πρόκειται για εθνικό και όχι θρησκευτικό λάβαρο, για το οποίο δεν είναι γνωστό ως τώρα πώς βρέθηκε στη Μονή. Χρονολογείται στη περίοδο των νικηφόρων πολέμων της Αικατερίνης της Ρωσίας εναντίον των Τούρκων (1768-1774 ή 1787-1791), που είχαν ως αποτέλεσμα την επανάκτηση των βόρειων επαρχιών του Ευξείνου Πόντου και την βελτίωση της θέσεως των χριστιανών εντός της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο στρατιωτικός, αλλά και νικηφόρος χαρακτήρας του λαβάρου τονίζεται από τα σύμβολα που πλαισιώνουν τον αετό στο κάτω μέρος της παραστάσεως· λάφυρα από τους νικημένους, σημαίες, κανόνια και μπάλες κανονιών, λόγχες και στρατιωτικά τύμπανα. Το κλειστό στέμμα μαρτυρεί την αυτοκρατορική του προέλευση, ενώ τόσο αυτό όσο και οι ανοιχτές φτερούγες αποτελούν στοιχεία επιδράσεως της δυτικής τέχνης.