Οι πύργοι

Ο οχυρός περίβολος της Μονής διαθέτει οκτώ πύργους , τη θέση και τα ονόματα των οποίων γνωρίζουμε από τα «Πάτρια» και τις χαλκογραφίες. Στην βορειοανατολική γωνία βρίσκεται ο πύργος της Παναγίας , η παλαιότερη φάση του οποίου αποδίδεται από τα «Πάτρια» στον ηγεμόνα της Βλαχίας Νεαγκόε Μπασσαράμπ. Πρόκειται για ένα από τα εξέχοντα οχυρωματικά έργα των αρχών του 16ου αιώνα στο Αγιον Ορος. Στην κατώτερη στάθμη του στέγαζε δύο ισχυρά κανόνια, που προστάτευαν τον ανοχύρωτο αρσανά της Μονής. Τον 17ο αιώνα ή στις αρχές του 18ου προστέθηκε στη στάθμη με περιμετρικές καταχύστρες το παρεκκλήσιο του Γενεσίου της Θεοτόκου και ο υπερκείμενος τελευταίος όροφος. Ακολουθούν, με κατεύθυνση προς τα δυτικά, ο πύργος των Αγίων Αποστόλων ή του σκευοφυλακίου, του Αρχονταρικίου, του Αγίου Γεωργίου στη βορειοδυτική γωνία, του Τιμίου Προδρόμου, της Μεταμορφώσεως στο σημείο της συμβολής των δύο νότιων πλευρών, των Τριών Ιεραρχών και του Αγίου Χρυσοστόμου. Ο πύργος της Μεταμορφώσεως χρησίμευε ως καταφύγιο και για το λόγο αυτό έχει την είσοδό του πολύ ψηλότερα από το έδαφος. Ανήκει, όπως και εκείνος του Αγίου Γεωργίου, στον τύπο των μεσοβυζαντινών πύργων με ρηχά ενισχυτικά ποδαρικά στην εξωτερική τους επιφάνεια.