Ο εξωνάρθηκας

Στην δυτική πλευρά του οικοδομικού συγκροτήματος του καθολικού βρίσκεται ένας εξαιρετικά επιμήκης εξωνάρθηκας. Για τον χρόνο ανεγέρσεως του terminus ante quem αποτελεί η οικοδόμηση στα 1678 του παρεκκλησίου της Παραμυθίας, από το οποίο η στοά είναι μεταγενέστερη, και terminus post quem η τοιχογράφηση του ισογείου της στα 1704. Πρόκειται για διώροφη κατασκευή, στον δυτικό τοίχο της οποίας σχηματίζονται επάλληλες τοξοστοιχίες. Τρία από τα επτά τοξωτά ανοίγματα του ισογείου φράσσονται στο κάτω μέρος τους με μαρμάρινα θωράκια και πεζούλια. Η χαμηλότερη στοά του ορόφου διαθέτει δεκαπέντε τοξωτά ανοίγματα. Και τα δύο επίπεδα καλύπτονται με ξύλινες μονόριχτες στέγες, ενώ το δάπεδο του ορόφου αποτελείται από μαρμάρινες πλάκες πάνω σε ξύλινη υποστηριγματική κατασκευή. Στο βόρειο άκρο του εξωνάρθηκα ένα κλιμακοστάσιο, που κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, οδηγεί από την τρίτη στην τέταρτη στάθμη της κόρδας. Στο άλλο άκρο βρίσκεται ο πύργος του ωρολογίου της Μονής.